Zijn we allemaal weer geland? Is onze vakantiebubbel weer uit elkaar geknapt? Back to reality zeggen ze. Jammer eigenlijk want ik ging vrij goed in onze vakantiebubbel. Had zelfs even het idee om voor altijd daar te blijven en voor altijd vakantie te vieren samen. Maar goed, laten we maar weer realistisch zijn, dat is natuurlijk ook geen optie. Want toen we uit eindelijk weer naar binnen rolden met onze koffers was ik ook wel weer erg blij om thuis te zijn. Om mijn kattenkind Saar weer te zien en om weer fijn te rommelen in huis. Want geloof me, na tien dagen van huis te zijn geweest kreeg deze meid haast afkickverschijnselen van het schuiven en het veranderen in huis.
Het gevalletje eetkamer maalde dan ook geregeld door mijn hoofd, de ruimte hier in huis waar ik toch steeds weer op stuk loop. En dan heb ik het vooral over de eettafel, die maakt of breekt toch deze ruimte. In februari verhuisde mijn leuke, witte, rechthoekige eettafel mee die in mijn vorige appartement perfect in de ruimte paste. Laat ik daar even een kiekje van delen. Zodat we er beiden even een beeld bij hebben. Denk vooral de vloer even weg want dat was altijd een doorn in mijn oog.
Eenmaal over verhuisd naar mijn huidige appartement was het, bam, hele kamer vol. Weg leuke eettafel die in mijn hoofd wel prima zou gaan staan hier. Het was dus geen optie deze te laten staan. Het was te lomp, te groot, te wit en te steriel. Kortom; verre van gezellig.
Nee, er moest een ronde eettafel komen, geen wit meer maar een houtkleur tafel. En dus begon de zoektocht. De witte, rechthoekige eettafel ging op Marktplaats en werd al vrij snel opgehaald. Met enige steken in mijn hart verliet de tafel mijn huis. Maar wetende dat deze in een leuk ander huis zou komen te staan maakte veel goed. Zelf nog geen idee wat ik er voor terug ging kopen. Eettafel loos dus. Op zich geen probleem, soms moet je een gokje wagen! En het klopte, kort daarna vond ik de ronde, eiken houten eettafel Kalby bij Jysk, in de aanbieding. Mijn hart maakte er een sprongetje van en de bestelling was dan ook al gauw gedaan. Zonder er al te lang over na te denken want dit moest hem heus wel worden. Goed en wel een week later kon de tafel worden opgehaald en stond hij in mijn eetkamer. Klinkt heel vlug en gemakkelijk zo op deze manier, maar niks was minder waar, ik stond er de eerste keer toch even mooi te kijken toen het 120cm doorsnede tafelblad niet in mijn Peugeotje paste en ik dus weer zonder eettafel terug naar huis kon. Kleinigheidje.
Hij stond! De stoeltjes schoven eronder en dit was het plaatje wat ik had bedacht. Of toch niet, al vrij snel begon het weer te kriebelen. Het was niet dat plaatje wat ik hoopte, na wat wisseling van de stoelen werd het er ook niet bepaald leuker op. Helaas. De tafel ging dus weer op Marktplaats. Weg ermee, het moest anders. Eenmaal een koper kreeg ik toch weer twijfels. Nee, ik doe het niet. Zo verkeerd staat het toch ook weer niet? Man, wat een twijfelkont werd ik ineens. Dat was ik toch niet gewend van mezelf. Doorpakken die hap. Nog kort voordat we op vakantie gingen ging de tafel toch weer online en zelfs ín onze vakantie, in het verre Macedonië werd er een koop gesloten en zou ze kort na terugkomst de tafel ophalen. Zo gezegd, zo gedaan. We waren weer in Nederland en de tafel werd een dag later opgehaald.
Ik was dus weer terug bij af, de gok gewaagd en weer zonder tafel.. Geeft niet! Er kwam vast weer een pareltje die op menig Instagram plaatje mag stralen. Er waren al enige ideetjes ontstaan in de tussentijd. Waarbij ik natuurlijk weer twijfels tussen meerdere tafels. Maar ik heb mezelf toch voorgenomen vast te houden aan mijn eerste idee. Met mijn ronde eettafel week ik ook af van mijn eerste keuze en dat pakte zoals jullie inmiddels weten niet goed uit.
Ook was er weinig tijd om te blijven twijfelen want daar stond de fotoshoot van mijn nicht gepland in mijn huis. Er moesten dus knopen worden doorgehakt. En dat lukte, met plezier, want ik was al een tijdje stapel verliefd op de Ypperlig eettafel van Ikea. En zie ‘m eens shinen, hopelijk maakt deze prachtige eettafel een einde aan mijn eettafelsyndroom. De tijd zal het leren..